خـــــــــــرداد پرحادثه

شاید یکی از بزرگترین نعمتهای که خدا به بشر عطا کرده اینه که به هرچیزی تو این دنیا عادت می کنن.... شما ببینید هر اتفاقی هرچقدر خوب یا بد بعد از یه مدت از تب و تا می افته.... و وقتی به سالگردش برمی گردی دیگه نه مثل اون روز خوشحالی که بال دربیاری یا اینقدر ناراحت که زجه بزنی

چند وقته دارم فکر می کنم و می شمرم چند ماهه از مرگ سعید می گذره همش می شمرم 4 ماه 5 ماه و به زودی می شه 6 ماه، گاهی فکر می کنم وقتی سالگردش بشه چه حالی داریم، بعد با خودم می گم لابد همه مون لباس های تر و تمیز و خشکشویی رفته مشکی پوشیدیم، با کفشهای واکس زده و موهای سشوار کشیده و به مهمانها خوش آمد می گوییم، تو یه رستوران شیک مثل شب سوم که رستوران گردان ارکیده بودیم یا شب چهلم که تو یه سالن عروسی برگزار شد و لابد همه مهمونها هم خیلی شیک می آن.... ولی ما داریم سالگرد روزی رو یادآوری می کنیم که همه مون تو بهت و شیون و زاری بودیم، یاد اون روز می افتم و خاله و عمو و آ و سو و دایی و مامان و ....

وای چه روزی بود، به قول داداشی چه صحنه هایی رو به چشم دیدیم، چیزایی که هیچ وقت تصورشم نمی کردیم، داداشی هنوز تو بهت خاکسپاریه هنوزم می گه یعنی ما رفتیم سعید رو خاک کردیم؟؟؟؟ گاهی خیلی براش نگران می شم.

بگذریم نمی خواستم اینقدر غمگین باشم می خواستم بگم سال 61 مردم از شوق از خوشحالی تو پوست خودشون نمی گنجیدن، مادرهایی که بچه هاشون جبهه بودن از خبر شنیدن آزادی خرمشهر می خواستن بال دربیارن، پدرهایی که بچه هاشون اسیر بودن یا برادرها و خواهرها.... اونهایی که بمب آوار شده بود روی سرشون.... اونهایی که خرمشهر زادگاهشون بود چه حالی داشتن خاکشون از دست دشمن پس گرفته شده بود..... چقدر امید و خوشحالی.... چقدر شور و هیجان و غرور ملی و .....

ولی با گذشت زمان سوم خرداد برای ما یه روز عادی تو تقویمه، همین. دیگه فوق فوقش سوال امتحانیه بچه های مدرسه ای.....

ما عادت می کنیم

به خوشی ها و ناخوشی ها

و همه چیز یه روزی عادی می شه، انگار نه انگار....

و این یه نعمت بزرگه

که اگه نبود لابد تا ابد تو اولین غم یا شادی زندگیمون مونده بودیم.

ما می گذریم و رد می شیم

کی می گه دنیا می گذره؟ این ماییم که می گذریم....

خرمشهر سالروز دوباره ایرانی شدنت.... سالروز برگشتنت به خاک وطن.... سالروز آزادی خودت و مردانت....

مبــــــــــــــــــارک

تا همیشه برای ما بمون، آباد و سربلند