چه مرضی گرفتم دوباره!

وقتی بعد از مدتها که خرید درمانی رو ترک کرده بودی

در عین حالی که فکر می کنی حالت خوبه و هیچی ات نیست و یه روز خوب و یا شاید معمولی رو پشت سر گذاشتی،

وقتی ساعت کاری ات تموم می شه و از آسانسور شرکت می ری به سمت ماشین.... بعد لحظه ای مکث....

 سرتو کج می کنی و پیاده راه می افتی به سمت اولین خیابون اصلی و اولین پاساژ و اولین مغازه...

و می ری داخل و نه تنها بدون هیچ قصد قبلی بلکه بدون هیچ فکر قبلی.... دو تا مانتو می خری 

بعد همونطور گیج و گنگ از مغازه می آی بیرون دوباره می ری تو یه مغازه بعدی و دو تا مانتو هم از اونجا می خری

بعد دوباره برمی گردی سمت شرکت و در ماشین رو باز می کنی و وقتی داری پاکتها رو می زاری تو ماشین به خودت می گی.... من چرا اینکارو کردم؟

بعد تمام راه تا خونه فکر می کنی چت شده بود؟

مگه حالت بد بود؟

آره بود.....

حتما یه مرضی گرفتی دوباره که آروم و قرار نداری

آدم از خودش که نمی تونه فرار کنه

شب قبل از خواب همه چی یادت می آد

همه چیزایی که به خاطرش بار سنگینی رو روی دوشت حس می کنی و خودتو زدی به ندیدن و نشنیدن و حس نکردن

.

.

.

پ.ن: معمولا آدمها به خرید یه چیزی خیلی علاقه دارند، بعضی ها کفش بعضی ها کیف یا مثلا روسری

من بیشتر از همه چیز دوست دارم همیشه مانتو و پالتو بخرم و هرچی هم بخرم بازم کمه

و وقتایی که حالم بده ناخودآگاه می رم سمت خرید مانتو و پالتو و این بیماری سالهاست که درمان نشده با اینکه فکر می کردم درمانش کردم ولی دیروز به خودم ثابت شد که همچنان درگیرم.